zondag 15 april 2012

Dag 1: 15-4-12

Daar zijn we dan!
Vanmorgen lekker vroeg naar Schiphol met een gek gevoel in onze buik. Gelukkig had iedereen hier last van en was het al snel gezellig en vooral relaxed met de groep.
In het vliegtuig kwam het eerste stukje jodendom al snel naar boven, het broodje was niet te vreten! Dat belooft nog wat...
Aangekomen in Warschau hebben we meteen de bus genomen naar onze eerste bezichtiging, de joodse begraafplaats. In totaal liggen hier 400.000 joodse mensen begraven, waarvan 150.000 verdeeld over 2 massagraven.




Een bijzonder monument hier is dat van Janus Korczaka, deze man richtte 2 weeshuizen op voor joodse kinderen. Hij schreef kinderboeken waarbij hij een foto op de achterkant plaatsten van hem als kind, hij had namelijk de ziel van een kind. Op 5 augustus 1942 werden 3000 kinderen gedeporteerd, Janus Korczaka ging mee en zo zijn eigen dood tegemoet. Tot het eind vertelde hij alle kinderen dat het een avontuur was.
Uiteraard waren er nog veel meer bijzondere bezienswaardigheden, maar we proberen het kort te houden.




Toen gingen wij naar het Ghetto midden in het centrum. Dit Ghetto ontstond pas 1 jaar na het uitbreken van de oorlog al lag dit eerder in de planning. Dit Ghetto bestond uit 73 straten en was dus behoorlijk groot. De joden moesten werken om te kunnen eten, ze kregen namelijk maar 184 kcal per dag binnen!! De maffia en de kinderen smokkelden extra voedsel het Ghetto in. Wij konden slechts hele kleine overgebleven restjes zien van deze onwaarschijnlijke manier van leven. Even een voorbeeld: in een appartement voor normaal 3 personen leefden ze nu met ongeveer 50 mensen! De omstandigheden waren zoals wij ons allen kunnen voorstellen verschrikkelijk. In dit Ghetto hebben we ook een oude sjoel bezocht die tijdens de oorlog werd gebruikt om in te wonen/spullen in op te slaan/als winkel. Tegenwoordig wordt deze sjoel weer gebruikt waarvoor die oorspronkelijk is gebouwd.












Hierna zijn wij naar de Umschlagplatz gegaan, dit is de plek, het treinstation, waarvandaan de joden naar Treblinka werden vervoerd. 310.000 joden uit Warschau zijn vermoord in Treblinka. De Duitsers zeiden tegen de joden dat ze naar het oosten gingen om zich opnieuw te settelen. De joden waren dol enthousiast en schreven zelfs ansichtkaarten naar hun familie. Maar in werkelijkheid..... Dit is het eerste monument dat na de oorlog is gebouwd door de Polen zelf.
Vanaf hier gingen wij op naar Mila 18. Deze weg hiernaartoe wordt ook wel de Road of Heroïsme genoemd. Op deze weg zijn allemaal losse stenen te vinden die alle mensen vertegenwoordigen die zijn opgestaan om te vechten.




Het monument Mila 18 is geplaatst boven op de plek waar ondergronds tieners onder leiding van een 24 jarige leider opstonden en vochten voor hun volk. In januari 1943 begonnen zij te vechten zodat mensen niet de treinen vanaf de Umschlagplatz zouden nemen. Ze gaven de joden de opdracht te vechten en als zij dit niet konden zich anders te verstoppen en dat deden ze, in bunkers. Om de joden te vinden zette de Duitsers het Ghetto in brand, de lucht trok de bunkers in maar een hoop overleefden. Sommige worden nu pas gevonden bij het bouwen van nieuwe gebouwen, de bunkers en lichamen lagen daar nog. 3 weken duurde het om Polen te overwinnen, maar 4 weken om de vechters te pakken. Zij zijn vermoord in hun bunker op Mila 18.




Wij zijn geëindigd bij een monument dat is gemaakt door de laatste joden die zijn terug gekomen naar Warschau. Dit is het eerste monument dat na de oorlog is gebouwd in 1946.
Na een hele lange koude regenachtige dag liggen we eindelijk in bed met een (redelijk) volle maag en gaan wij ons voorbereiden op de zware dag die ons morgen te wachten staat.
Slaap lekker en bedankt voor het lezen.
Liefs Xxx
Ps: sorry als het een beetje te lang is maar dit valt zelfs zo laat op de avond niet samen te vatten.

Location:Warschau

15 opmerkingen:

  1. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lieve meiden, wat hebben jullie deze eerste dag prachtig onder woorden gebracht. Hier kan je niet met minder woorden over praten. Wat ben ik trots op mijn 3 nichten dat julle deze reis met z'n 3-en maken, echt geweldig! Laat jullie een voorbeeld zijn voor velen. Veel liefs, Helen

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Lieve meiden van me.
    Het viel niet mee om deze reactie op jullie blog te krijgen maar het is gelukt (na 2x)....via mijn google account
    Ik kon aan de tekst afleiden dat de eerste dag afzien was. Ik hoop dat jullie dappere reis door de weergoden een beetje beloond gaat worden alhoewel het er niet naar uit ziet helaas.
    Jullie mooie verslag deed me denken aan onze prachtreis naar Israël met onze lieve gids Chaïm. Mila 18 en Janus .... daar hebben we volgens mij in Yad Vashem het mooie standbeeld/kunstwerk van gezien.
    Ik ben heel erg benieuwd naar jullie vervolg.
    Xxx pappaaa

    BeantwoordenVerwijderen
  5. wat goed meiden....ik ga jullie elke dag lezen.....hopelijk hebben jullie ook nog plezier (dat mag echt). dikke x Carry

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een mooi verhaal en wat een prachtige reis om met z'n 3tjes te doen. Ik zal jullie blog elke dag volgen, succes lieve meiden xxx Nathalie Lowenstein

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Bedankt voor jullie reacties! Nu ook met foto's, onze belevingen van vandaag volgen snel xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Lieve zusjes. Wat goed dat jullie de afgelopen dag zo goed hebben beschreven. Wij (Stichting Denk en Herdenk) vinden het heel bijzonder en wij waarderen het enorm dat jullie dit doen. x blanche

    BeantwoordenVerwijderen
  9. lieve zusjes Menco. Wat mooi dat jullie samen deze emotionele reis maken en op jullie eigen unieke wijze een stukje joodse geschiedenis schrijven! Ik blijf jullie volgen x

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hallo zussen!
    Wat fijn dat ik jullie kan volgen op deze manier en een beetje meebeleven van wat jullie allemaal zien en doen!
    Al gelijk heel indrukwekkend allemaal, zeker dat verhaal van die man die met al die kinderen meeging..
    Ik kijk uit naar jullie volgende verslag en ben verschrikkkelijk trots op jullie!
    Liefs van Martijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Als het goed is, is het me nu gelukt een reactie te geven op de blog...hahaha. Het zijn lange dagen, veel indrukken, emoties...Ik heb veel bewondering voor jullie en lees de stukken aandachtig. Het is voor iedereen weer goed om met de neus op de feiten gedrukt te worden. De foto's maken het nog sprekender. Ik zou er straks een boek van gaan maken. Ik blijf jullie aandachtig volgen. Dikke xxx, ook van Rita.
    Ronald

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Wat een mooie reis! En al zoveel gezien op de eerste dag. Heel bijzonder. xxx Patty

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Wat een verhaal...kippevel. Laat staan als je dit met eigen ogen ziet. Heftig. Dikke xxx. Rita, Ronald

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Hey meiden! Respectvolle trip. Ik heb de pagina op twitter gegooid! Gr. Egbert

    BeantwoordenVerwijderen